Requiem – odprawianie sceniczne | NIKT MNIE NIE ZNA. Wyspiański
Pierwsze z cyklu scenicznych czytań dramatów Stanisława Wyspiańskiego w kolejnej odsłonie projektu „Nikt mnie nie zna”. „Requiem” to tajemniczy, niewydany za życia autora tekst powstały w roku 1901. W „Dziełach zebranych” opublikowany wśród utworów prozą, ma oczywisty charakter poetycki i bardzo nieoczywisty potencjał dramatyczny i teatralny. „Requiem” to – jak napisała Ewa Miodońska–Brookes – „ćwiczenie ze śmierci”. Tak też chcemy o nim myśleć i tak je na scenie przywołać na początek cyklu, którego celem są ćwiczenia w myśleniu Wyspiańskim. Wydaje nam się, że zacząć trzeba właśnie od śmierci i radykalnej zmiany perspektywy, którą wprowadza w naszą krótkowzroczną teraźniejszość.
Reżyseria: Paweł Passini
Współpraca dramaturgiczna: Dariusz Kosiński
WSTĘP WOLNY
NIKT MNIE NIE ZNA. WYSPIAŃSKI
Kolejną odsłonę cyklu czytań scenicznych NIKT MNIE NIE ZNA poświęcamy tekstom Stanisława Wyspiańskiego. Zasadą projektu jest inicjowanie dialogu oraz integrowanie pracy badawczej i poszukiwań artystycznych. Mamy poczucie, że właśnie w przypadku dramaturgii Wyspiańskiego, tak silnie splecionej z praktyką sceniczną autora, uruchamianie takiego dialogu może przynieść interesujące rezultaty. Niektóre teksty ujawniają wręcz niemożliwość zrozumienia ważnych aspektów twórczości Wyspiańskiego bez ich praktycznego przebadania z udziałem aktorów. Dotyczy to w szczególności rytmiki i muzyczności tekstów, ale także sfery obrazowania. Czytania sceniczne pozwolą uwzględnić te aspekty, co może odsłonić nowe sposoby rozumienia dzieł Wyspiańskiego i prowadzić do odnowienia jego obecności we obecności we współczesnej kulturze.
Proponujemy sceniczną lekturę sześciu tekstów, z jednym wyjątkiem niemal nieobecnych w teatralnym obiegu. To, co się wydarzy na scenie Instytutu Teatralnego, z pewnością dalekie będzie od filologicznej interpretacji i specjalistycznych sporów badaczy literackiej spuścizny. Za pomocą wybranych tekstów teatr objawi się jako medium zbiorowych afektów, przestrzeń, w której rozbrzmiewają dźwięki zbiorowej nieświadomości i daje się słyszeć Logos. Kobiecy głos i sadomasochistyczne pragnienia wspólnoty, relacja państwa i kościoła, gender, zmierzch Europy, kryzys uchodźczy, Wielka Wojna, śmierć: to, co jest w Polsce do myślenia.
Data: 10 Listopada 2016, czwartek, Godzina: 19.00
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Jazdów 1 (mapa)
- Koncert „Wspólna Niepodległa” na 11 listopada - 7 listopada 2024
- STAND – UP w Lolku! - 20 października 2024
- Festiwal Klasyka Warszawy 2024 - 9 października 2024
Loading ...