Teatroteka WFDiF | „Kobieta w lustrze”, reż. Waldemar Raźniak

Teatroteka WFDiF | "Kobieta w lustrze", reż. Waldemar Raźniak

Pięćdziesięcioletnia Zofia poznaje o dwadzieścia lat od siebie młodszą Annę, prawniczkę, która ma być jej obrońcą w procesie sądowym. Zofia została oskarżona o przekroczenie uprawnień psychoterapeutki – wejście w intymną relację z pacjentem. Okazuje się nim siedemnastoletni chłopak.

Co połączyło tę dwójkę ludzi – pożądanie, uzależnienie emocjonalne czy fascynacja skrajnie odmienną osobowością? Rodzice chłopca przedstawili w programie telewizyjnym obciążającą Zofię wersję wydarzeń. Media już osądziły lekarkę, teraz sprawą ma się zająć sąd. Anna zagłębia się w tę historię, przyjmując różne punkty widzenia (prawniczki, dziennikarki, matki chłopca). Początkowa nieufność i wrogość między kobietami zaczyna przekształcać się w specyficzną więź. Sztuka Piotra Domalewskiego jest refleksją nad sferą tabu, pozycją kobiety w społeczeństwie, starzeniem się i emocjami, które nieustannie każą nam weryfikować swój światopogląd.

Sztuka została wyróżniona w konkursie na dramat współczesny „Metafory rzeczywistości” w 2015 roku.

tekst: Piotr Domalewski
reżyseria: Waldemar Raźniak
obsada: Dorota Segda, Patrycja Soliman, Stanisław Linowski

WSTĘP WOLNY
REZERWACJE: bilety@instytut-teatralny.pl, tel. 791 877 377

19 Października 2016, środa, Godzina: 18.30
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Jazdów 1 (pokaż na mapie)

TEATROTEKA to cykl ekranizacji polskiej młodej dramaturgii teatralnej realizowany przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, największą państwową wytwórnię filmową w Polsce.
TEATROTEKA to nowy etap w myśleniu o ekranizacjach teatralnych, tak w kontekście artystycznym, jak i realizacyjnym. Ekranizacje tworzone przez młodych, często debiutujących twórców, przy wsparciu technologii i infrastruktury filmowej, pozwalają na realizację ciekawych, nowatorskich utworów.
Ideą projektu jest wykorzystanie potencjału technologii filmowej do ekranizacji najbardziej wartościowych osiągnięć młodej polskiej dramaturgii teatralnej. Sztuki współczesne, to teksty napisane często w formie „postdramatycznej”, odmienne w swej stylistyce i konwencji od klasycznego dramatu.

Grzybu

Komentarze